Negatief commentaar op wat je doet. Respect is er niet.

Niet iedereen heeft die ervaring, maar ik wel.

Ik heb die ervaring zeker weten. Negatief commentaar krijgen en geen respect hebben voor een ander.

Door die ervaring heb ik heel lang getwijfeld om dit verhaal te maken. Echt extreem lang. Nu doe ik het toch, ik maak er een blog over.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Negatief commentaar op wat je doet omdat mensen niet verder kijken dan hun neus lang is. En dan op alle mogelijke manieren nog volhouden dat alleen wat zij zeggen de waarheid is.

Lees hieronder het hoe en waarom..

Ken je dat, je maakt een verhaal, je zet dat op jouw manier op papier en maakt er een kaft omheen?

Ik heb dat gedaan met een verhaal dat ik verzonnen heb toen ik zes was. Ik was acht toen ik het "op papier"(tekstverwerker) zette. Ik heb toen ook een plaatje gemaakt dat ik als eerste bladzijde gebruikte. De kaft, als je dat beter vindt klinken. Ook de achterkant heb ik toen, als achtjarige, gemaakt. (de foto niet, die is veel recenter. dat ben ik nu.)

De kaft is gemaakt door een achtjarige ik.

De inhoud is verzonnen door een zesjarige ik en opgetekend door een achtjarige ik.

Het is samengesteld door ik nu.

(Ik heb de tekst niet aangepast, dus je leest de tekst van een achtjarige.)

Jaren later heb ik alles opgepakt en in boekvorm gegoten zonder ook maar iets te veranderen. De inhoud en de kaft, zijn origineel en ongewijzigd gemaakt door de achtjarige ik.

Ik wilde het verhaal en het verhaal erachter gewoon delen zoals het is.

Dan ga je dit boek dat je "geschreven"(lees gemaakt) hebt promoten.

En zonder dat de mensen ook maar weten waar ze naar kijken of onderzoek gedaan hebben, geven ze alleen maar negatief commentaar. Alles is fout in hun ogen. Zelfs het plaatje dat je gebruikt hebt.

Ze vinden het teveel op een kinderboek lijken. (het is een jeugd boek met de tekst van een achtjarige) er zijn fouten die nooit gemaakt mogen worden. (het is nog steeds een product van een achtjarige) Je had dit nooit mogen doen, het is een belediging aan de gevestigde orde. (ze hebben het nog steeds over het product van een achtjarige)

Ik ben jong, maar ik heb geleerd respect te hebben voor wat mensen doen. Ja, als er een foutje ergens staat, mag dat wat mij betreft gezegd worden, maar wel op een respectvolle manier. En nadat je onderzoek gedaan hebt. Vooral dat laatste.

Ik heb ook geleerd naar de verhalen te luisteren en goed teksten te lezen.

In plaats van een compliment te maken dat een zesjarige zo'n verhaal kan maken, dat een achtjarige het op kan schrijven en er een kaft voor kan maken, wordt er negatief commentaar geleverd. De nadruk ligt alleen op het negatieve. En met nadruk.

En dat is het gevolg van niet niet weten, dat het boek dat door een volwassen iemand wordt gepresenteerd: "gemaakt is door een kind".

Alleen maar omdat men er automatisch van uitgaat dat een kind zoiets niet kan maken en alles uit de handen van een volwassen iemand komt, geven ze dan negatief commentaar. En vol blijven houden dat ze gelijk hebben.

Dat getuigt niet van van respect moet ik zeggen.

Daisy.